Blog

O’na

seni sevdiğimi bu kez sessizce,
sadece dudaklarımı oynatarak
karıştırdım gözlerine.

tam da bu gece,
yarısında yüzünün yarısı olan.
bir yastığım olsun istiyorum,
sadece.

mirfanK’13
Blog

Sarıldığım

mutlulukla uyandığın bir sabah,
hakkını teslim et tüm doğanın.
sarıl ve şükranlarını ilet,
sarıl sevdiğine,
sarıl;
sarılmak ilacıdır tüm eksik kavuşmaların.

mirfanK’13
Blog

Zaman

unutuyorum bir bir
kötü ve boş geçen tüm zamanları
yüzüme gömüyorum.

ağır aksak ilerlemiyor zaman,
ne zaman gökyüzüne baksam
seni diliyorum.

ve dur diyorum,
bende dur,
ona gelince dur,
zaman!

mirfanK’13

Blog

Gülüşü

bu,
kokunu ciğerlerime gömdüğüm
sıradan bir gün.

bu gülüşüne
bu ölüşüm
çok sıradan.

iyi ki güldün.

mirfanK’13
Blog

Anlamak

anladığımız kadarı ile anlamıyoruz bize uzak şeyleri.
anladığım kadarı ile
bir “o” kadar yoksun.

anlıyorum ki
bir yosun kadar yokum sende.

mirfanK’13
Blog

Çok Güzel

çok güzel haykırırım seni aslında,
adın kısa.

çok güzel söylerim seni aslında,
ama
ilk harfin büyük
ağzım
yara.

mirfanK’13
Blog

Gece Denizi

iki elin birbirini tutmamışken
sonrasını hiç düşünmeden
gece denizine savurduğun hayallerin var.

şimdi
ellerine geri sarmayı,
gözlerine, boşluğa bakmayı öğret.

hayat
hayallerine
asla
dokunmayacak.

mirfanK’13
Blog

Yabancı

bensiz nefes aldığın yerler var;
şanslı sandalyeler,
şanslı yabancılar,
seni tanıma fırsatı bulan gözler var.

söyler misin
ne kadar uzak oralar?

mirfanK’13
Blog

Bugün

bugün sorsalar yine seni,
bugün de “iyi biriydik” derim.
sen uzanma sakın bana,
ben yine düşerim.

mirfanK’13
Blog

Erken Sonbahar


Yaz tazesi güneş sıcakları seni mutlu ediyor ama
Kuruyan bir çift yaprak var
Bak.

Göçmen kuşlar yine önlerindeki kuşların kanatlarını takip ediyorlar biliyor musun? Senin gidişinden sonra yaşadığım ilk sonbahar bu. Şimdi ezip geçiyorsundur aşkımla hayat verdiğim o güzelim yaprakları. Olsun. Biliyorum ki onların her kırılış sesinde beni hatırlıyorsun ve yüreğinde bir şeyler toparlanıyor.

Yaprakları dökülen ağaçlar büyüyünce en büyük aşk olacaklar…

Hadi bakalım becerebilecek misin ardına bile bakmadan soldurduğun yaprakları süpürebilmeyi? Yetecek mi gücün onları savurmaya? Savrulurken onlar dört bir yana dökdüğün yaşlarla yetişecek olan ağaçları da kurut ama, büyümesinler.

Bana söz verdi sonbahar
Artık uğramayacak bana.
Ve ben
Acılarımı emanet ettim
Estireceği en sert rüzgarlara.

mirfanK’10
[Sonbahar]