-iki dirhem bir irfan-

kalbi parmaklarıma dokunup kaçtı,
başında bir şişe ile
yollara düştü kirpi.

ölüm bu kadar yakındı sana
biri ellerimi kesti,
biri yolu kesti.

kirpi
kalbine
diken

özgürlüğe
şişe.

-iki dirhem bir irfan-

güldüğünde
kaç düşü ölüyor biliyor musun?

hâlâ düşüm müsün,
bilmiyorum.

ah yaşasaydım anlatırdım hepsini,
ah yaşasaydım anlatırdım bir düşü.

-iki dirhem bir irfan-

çok uzun kalamadım gözlerinde
başka bir karanlık
başka bir bakış boğdu beni
-günlerce

sahi, ihtiyaç anında
nasıl beceriyorsun içinde olduğun şeyi
kırmayı?

yok yok. yanlış anladın sen,
kırma.

Fotoğraf: Murathan Özbek

o’nun bıraktığı nefesi alıyorum,
tanrım;
tüm bu güzel hava için
minnettarım.

gülmek diyorum tanrım,
gülmek o’na çok yakışıyor.
izin ver,
yarım yanıma kalsın.

teşekkürler tanrım,
borcum olsun – öderim.
elimden her iş gelir,
yeter ki eli elimde olsun.

tanrım teşekkürler,
bunca yıl biriktirdiğim eksiklerim
eksiksiz ulaştı gönlüme
eksiksizim,
ne olur beni onunla eksiltme.

tanrım minnettarım,
gözlerimdeki boşluğu gözleri dolduruyor.
ama tanrım gözlerim;
o’nun boşluğunu görebilecek kadar uzağı görmüyor,
bizi koru tanrım.

demem o ki tanrım;
bu gece ferhat’ı karşılamaya, dağa çıkıyorum.
anlatacaklarım var, derin.
sen ferhat’a sabır ver,
âmin.

yanına yakıştığım için sağ ol tanrım,
kusura bakmazsa o, ondan önce seni sevdim.
ne güzel sevmişim; yanım o.
iyi ki varsın tanrım.

tanrım affet;
hangi gökkuşağının altından geçip
“o” hazineye kavuştum, bilemedim.
ben, hazineye bakıyordum
göremedim.

teşekkürler tanrım;
o’nun gelişiyle
zihnime yeni yeni tanımlar, harfler, cümleler indirdiğin için.
ya konuşamasaydım?

ulu tanrım,
o dokunduktan sonra
kokmayan çiçekler için de teşekkür ederim.
-yanılmamışım.

iyi ki her yerdesin tanrım;
yoksa
o’nu uykuda
kime emanet ederdim?

teşekkürler tanrım;
dünya dönüyor
inan, daha iyi bir beşik bulamazdım.

***
tanrım;
daha önce ağlamasaydım
gamzemin yolunu bulamazdım,
yolu gösterdiğin için
minnettarım.

***

senin bu yazından sonra
“yazıyorum” dediğim için
utanıyorum tanrım.
yazın çok güzelmiş.

tüm bebekler için teşekkür ederim tanrım;
o’nun gülüşüne koyduğun
tüm bebekler için
teşekkür ederim.
-büyüksün.

tanrım;
bugün için de teşekkür ederim,
bize her gün karşılıksız sevmeyi “anne” ile gönderdin,
bugün o’nu annemin sesiyle sevdim.

ve ulu tanrım;
sabah ezanı için,
minnettarım.

su değmeden

bugün kalabalığız biraz,
sizleri buraya öldürmek için çağırdım.

biraz bekleyin,
olmazsa yine
omuzlarda taşırsınız beni
yattığım yere.

Tüm beyazlara inat
Siyaha boyamıştım arabanı,
Gittiğini nasıl göremedim?

. . .

d o k u z 

seni o kadar çok özledim ki
artık ben de yalan söylüyorum.

o n

yağmur’dan kaç artık
o kadar doluyum ki / canın yanar.

y e d i 

yalvarırım sus,
batıyor kıvrımların.

y e m e d i 

seni ne kadar beklediğimi düşünürken
kendime geldim.
ben de gitmişim.

b i r 

ders olsun dün,
yarın okursun.

dört 

seni çalmadılar
sen kapılarını açık bıraktın.

y i r m i  ü ç 

içimdeki çocuk buruk,
yanağında ıslak bir umut,
avuçları kan,
kötü gölgesine ışık çakıyor
kötü.

i k i b i n s e k i z 

üzeri gazeteyle örtülü geçmişin,
hava da ay kokusu var,
manşet;
“Dünaydın Sevgilim.”