seni sevdiğimi bu kez sessizce,
sadece dudaklarımı oynatarak
karıştırdım gözlerine.
tam da bu gece,
yarısında yüzünün yarısı olan.
bir yastığım olsun istiyorum,
sadece.
mirfanK’13
Sarıldığım
mutlulukla uyandığın bir sabah,
hakkını teslim et tüm doğanın.
sarıl ve şükranlarını ilet,
sarıl sevdiğine,
sarıl;
sarılmak ilacıdır tüm eksik kavuşmaların.
mirfanK’13
Gece Denizi
iki elin birbirini tutmamışken
sonrasını hiç düşünmeden
gece denizine savurduğun hayallerin var.
şimdi
ellerine geri sarmayı,
gözlerine, boşluğa bakmayı öğret.
hayat
hayallerine
asla
dokunmayacak.
mirfanK’13
aynı
aynı kıyafetlerle yürüdüm denize doğru. aynı gecenin aynı vaktinde yürüdüm – karanlık bile aynıydı.
gökyüzünden soluduğum havayı ciğerlerim onayladı.
ölümü bu kez denemedim,
ölsem duyar mıydın ki?
ölsem duyar mıydın?
ölsem sızlar miydi yüzünün yanı?
gözlerim lekeleniyor, kuruyor musun?
bu gece seni öpmeden uyuyacağım,
-sabahı bilinmez.
bu gece sen olmadan uyuyacağım,
-uyanır mıyım,
bilinmez.
mirfanK’13
iki dirhem bir irfan: içimdekiler
 |
| -içimdekiler- |
bir takvim yılının mahsulü -iki dirhem bir irfan- yirmi kelimelik bir cümle büyüdü, şiir oldu.
bugün görünmüş, günü bugünmüş.
içimdekiler:
“nem gibi az yalan yağıyor / mazi görmez kalanı /sadece mezarda ölüyor sevenler / bulut boyuyor düşü / karanlık ihanete yanıyor / zor / öldü“
mirfanK’13
