elimde; son kullanma tarihi geçmiş / tadı bozuk bir geçmiş,
belleğinden af dilemek silinmiş bir yarasa,
gözlerinde büyümeyi unutmuş ağlayan bir bebek,
yollarımda gelmeyi bilmeyen bir sen var.
avuçlarım boş-
gel.
-içimdekiler- |
bir takvim yılının mahsulü -iki dirhem bir irfan- yirmi kelimelik bir cümle büyüdü, şiir oldu.
bugün görünmüş, günü bugünmüş.
içimdekiler:
“nem gibi az yalan yağıyor / mazi görmez kalanı /sadece mezarda ölüyor sevenler / bulut boyuyor düşü / karanlık ihanete yanıyor / zor / öldü“