Ne Yüzle?

Sorduklarında
Sende
“Sevdim”
Diyeceksin ya,
Ona yanıyorum.

Nefes gibi çekerdim içime
Kokunu
Aramızda yollar varken
Dünya’yı durdurur
Yanıma alırdım yokluğunu
Şimdi soracaklar sana
Sen de “Sevdim” diyeceksin ha?

Akşam olurdu da
Kafamı yastığa koyduğumda
İyilik dilerdim Tanrı’dan
Ama
Önce senin adına.
Şimdi ellerim nasır tutmuş
Soğukta yürümekten
Ve seni düşünüp
O soğuğu hisetmemekten…
Şimdi soracaklar sana
Sen de “Sevdim” diyeceksin ha?

Sevincinle
Ağladım da
Büyüdü o “yaseminler”
Şimdiki gözyaşlarım
Fazla tuzlu
Öldürüyor
Adının geçtiği her canlıyı
Ama ben yine
İçimde sana kıyamayan bir
Çocuk besliyorum.
Sense metruk gecelerin koynunda
Başını yastığa rahatça koyuyorsun.
Şimdi soracaklar sana
Sen de “Sevdim” diyeceksin ha?

Sen kendi ellerinle terkettin
Geçmişi,
Hayallerimizi
Başlayan geleceğimizi.
Ben de ellerimle kurduğum
Dünyayı
Başkalarına bağışlıyorum
Ve
Seni aldığım yere bırakıyorum.
Seni ben yaratmadım
Tanrı affetsin.