Biliyorum, kafanı her gökyüzüne kaldırdığında uçan kuşlar kadar özgür olmadığını
ve asla “özgür” olamayacağını biliyorum.
Şimdi sen bende ölüyorsun ya,
Aklım cenazende kalıyor.
Dokunduğun her şey mat. Evet, hayatında yer eden herkes adın geçince bir müddet gözlerini kapalı tutuyor. Öyle ki o an karanlık değil, beyaz bir perdeye leke gibi düşüyorsun.
Çünkü,
S e n ç o c u k l u ğ u n u
D o ğ m a m ı ş b i r ç o c u ğ u n
G ü n a h ı n a
S a t t ı n .
Üç kuruş.
Bana ”sen sıradan değilsin” dediğinde iyi bir şey söylüyorsun sanırdım.
Meğer, kahpeliğin sıradan gelmiyormuş bana vurunca anladım.
Nefesine nefis bulanan
Bacakları kırmızı
Topukları cenin
Elleri kirli
Bir aciz görürseniz
Bacaklarını kapatın,
”O” Lanetli.
mirfanK’11