bu,
kokunu ciğerlerime gömdüğüm
sıradan bir gün.

bu gülüşüne
bu ölüşüm
çok sıradan.

iyi ki güldün.

anladığımız kadarı ile anlamıyoruz bize uzak şeyleri.
anladığım kadarı ile
bir “o” kadar yoksun.

anlıyorum ki
bir yosun kadar yokum sende.

iki elin birbirini tutmamışken
sonrasını hiç düşünmeden
gece denizine savurduğun hayallerin var.

şimdi
ellerine geri sarmayı,
gözlerine, boşluğa bakmayı öğret.

hayat
hayallerine
asla
dokunmayacak.

bensiz nefes aldığın yerler var;
şanslı sandalyeler,
şanslı yabancılar,
seni tanıma fırsatı bulan gözler var.

söyler misin
ne kadar uzak oralar?

bugün sorsalar yine seni,
bugün de “iyi biriydik” derim.
sen uzanma sakın bana,
ben yine düşerim.