Yosun kokusu;
Kapanmamış camım dün geceden.
İçeriye dolmuş bütün aşkları
Venedik’in.
Dalga sesleri
Özletti kendini
Bir saattir kapalı gözlerim.
İçimde dün içtiğim
Şarabın
Ekşiliği
Seni unutmaya yüz tutmuş bir
Yüreğin
Acizliği
Var.
Kar tanelerini izledim sokak lambasından
Denize düşen kayboldu
Martılar üzgündü
Onlar kaybetmeyi sevmezler
Tıpkı
Benim gibi.
Gölgede kalmış aşklar
Gittikçe büyüyor gözyaşları
Ufuk çizgisinde kalıyor
Yitik bir aşkın İrfan’ı
Düşten
Çok
Düşüşü anıdırıyor
Sevdanın yalanı.
Yedim
Yuttum
…
Açmasın yetim düşler
“O” gülsün yeter.
mirfanK’09 ´CZ´
Bir Ay olmalıyım
Güneş’e tutulmak için.
Benziyorum aslında
Benim de Ay kadar
Yaralarım var
Taa
Derinlerimde.
Yağmur damlalarıyla süslenen akşamım gelincik kokuyor bugün. Dünden kalma mumların fitilleri eğmiş boynunu seni bekliyor. Gelsen de başını kaldırsa tüm çiçekler, doğsan günümüze? Yahut düşünsen buralarda nefes alan, yaşamaya çalışan çaresizleri. Olur sanki…
Dön bak neler yitiyor uğrunda, arada kapanmayan yılların anahtarı bende vur kilidi çıkıp gidelim bu lanetli topraklardan. Işığımızı kesiyor buralar, yaşananları inkar ediyor insanlar. Sözlerimi düğümlemeye çalışıyorlar. Dudaklarımı parçaladılar uyurken ben. Doğamadın ya rüyalarıma, gecelerimi çalıp gitti birileri. Bakmadın ardına ama yürüdük bu yolda biz. Ardımızda sürüklenen zavallılarla kırıntılarımızı bırakarak yürüdük.
Şimdi bir hayali seyirde zavallılar. Damağımda beyaz şarap tadı var, parıldıyor yeni doğan güneşin aydınlığında. Diyorum ya;
Ama Ay olsam
Derinlerimdeki sen
Gölgede kalsan.
Yağmur durdu bak
Gelincik kokuyorsun
Topraklara gül.
“… Küçükken süt dişini çektirmeye giderken bindiği taksiyi, her taksi görüşünde anımsar insan.”
Öyle bir çocuktu bugün yanımda oturan. Apse yapmış dişi, boynu bükük şanssız Ferhat’ın. Dedesiyle gelmiş dişine baktırmaya, garip Orhan dede de hasta. Ama mağrur! “Çalıştım!” diyor, “sakat raporum var ama çalıştım senin adın neydi?” İrfan dede, İrfan diyorum. “Rıdvan beni sakat raporum olduğu halde çalıştığım için mahkemeye vermezler değil mi, sakat raporumu geri almazlar değil mi?” diye soruyor. Ben onun için en bilmiş, en doğru ve en örnek insandım o an. Almazlar dede dedim ama sen sakatsın demeye varmadı dilim. “Bak Ferhat rıdvan dayın futbolcu sende öyle ol” dedi Orhan dede gören tek gözü, nasır tutmuş elleri, mekaplarının koruyamadığı ıslak ayaklarıyla. Ona göre ben rıdvandım ve bu dünyanın sadece çöpü kalmıştı.Eşofmanlı olmam, sırtımda çantamın olması ve uzun boyum ona görd futbolculuktu. Bana sormadı Orhan dede, o tecrübesiyle bildiğini sandı. Orhan dede çırpınacak biraz daha, Ferhat o şartlarda okuyacak. Olmayan şanslarının közüne üfleyecekler.
Bunlar olmayan şansı yoruyorlar.
Kimi de şanslı doğar elbet. Karanlıktan dahi korkmazlar çoğu zaman, gözleri kapandığında aydınlıktır dünya. Bu türün örneğine sallasam değiyor niyeyse. Ve gariptir ki argo kullanasım var fazlasıyla! Dünyanın göbek deliğine en aciz sineğı sıçırtasım var. Ama yapmayayım yine de.
En tuhaf bulduğum ise yakaladığı şansı sürdürenler oldu hep. Ne bulsa yetinemez ya insan, onları yetinir gördükçe delirenlere “biri” oldum işte.Pamuk kalplerdi onlar. Aşk meşk yazmayınca daha bir -ukala- oluyorum galiba. Ve yaşanmışlıkları sıcağı sıcağına kaleme alınca kendime dahi acımasız oluyorum.
Felsefe yapma noktasında zayıf hissediyorum kendimi. Ama bugün yağmurun ıslattığı sadece “biz” değildik!
Ve ben Ferhat’ın gözlerinde -bir gün büyümesi için annesinin altınlarını bozdurmak zorunda kalırsa; Dünya’yı bozduracağım Anama- haykırışını ve kararlılığını gördüm, o ela gözlerde gözlerimi gördüm…
Hasta olduğumda
Mikroplar sadece benimle değil,
İçimdeki seninle de savaşır diye;
Sana benden bir başka varlık ulaşır diye,
Hasta olmuyorum.
Senin içinde
Benden fazla mikrop olduğunu bilmek
İşte
Beni bu
Kahrediyor.
Kötü olduğunu bilmek,
Bunu bilerek sağlıklı nefes almak…
Senin yüzün yere düşmeden
Sebep olanı
Düğümleyecek
Kadar
Çok
Sevmek.
Renkli bir kartın
Üstündeki resimler
Seni kıskanıyorlar
Uyan bak
Ahşap bir camın kenarında
Gözüm hafif aralık olan
Kapıda.
Kafanı uzatman yeterli
Boşluğa düşüp
Sonsuzluğa kavuşmam için.
Bu film
Yerli
İki kelime:
Seni
Seviyorum
Bir gün diye umut ettim yine.
Elimde kaldı hayallerimin
Parçaları.
Enkaza düşmedim bu kez,
Döküntüler altında bir “ses” aramıyorum.
Kaldır kafanı!
Can çekişiyor içimde
Doğmaya meyilli bir sen.
Bir gün geldin
Diye umut ettim.
Bugün gidiyorsun
Hissediyorum.
Şimdi “aynalar” çalsın
Kırılsın sonra
Birer birer
Hepsine yedi yıl borcum olsun
Yolun
Açık
Olsun.
Yanan bir sigaramın ucu var
Bir de yüreğimin ortası.
İkisini de yakan benim.
Bir gün gece yarısına yakın gördüm seni.
Oniki’den sonra kaybolacaksın sandım
Yanıldım
Her gece bir umutla bekledim
Ya benim ol
Ya kaybol diye;
Sen ne benim oldun
Ne de kayboldun
Her gece
İnatla güzelleştin
İnatla büyüdün yüreğimde.
İşledin kalem kalem yüreğime.
Nankörlük etmedim asla
Karşılık verdim güzelliğine
Sevdim seni tüm güzelliğimle
Belki güzelliğinin yanında
Lafı dahi olmaz
Ama
Kendi çapımda
Sevdim
İşte
Sen inanmasan da…
Bir sigara daha yaktırıyor adama;
Tüm sevdiklerimi geçiriyorum gözümün önünden
Gözlerim senden ibaret.
Bilmediğim diler konuşuluyor
Etrafımda
Senden bahsediyorlarmış
Ve
Ben anlamıyormuşum gibi
Kıskanıyorum.
Annemin eteklerini özledim.
Gözlerim bir ona doluyor
Bir de
Yokluğuna.
Tuna’nın kenarında
Yokluğuna içiyorum.
Varlığın sızlıyor biliyorum.
Sigaramda kül kalmıyor
Adını her anışımda
Martılar pike yaparken
Çaresiz
Balıklara
Ben hem onlara
Hem bize üzülüyorum
Bu
Aciz halim
Her gelişinde aklıma
Ben
Seni
Arzuluyorum.
Tek bir şey
Söylemek
İçin
Seni
Seviyor
Um.
Sen ki;
Küçük dağları yarattığını sanıyorsun
O götünle.
Bilir misin ki?
Dağlar bizim torunlarımız
Onu doğuranla
Yattık biz
Senin bahsin geçmezken
Biz ne Leylalar
Gördük
Ertesi gün unutulan
Ne Nilüfer çiçeklerini
Çiğnedik adına koşarken.
Şimdi bir
Yasemin mi
Bizi düşündürecek?
Biz ezmeye karar verdik mi?
Osmanlı’nın süsüne
Kıyarız
Ezeriz laleleri.
Ay gümüş rengine
Büründüğünde
Senin aklına
Can’ım düştüğünde
Biz bahçemizin çitlerini
Süsleyeceğiz.
Hiç utanmadan adını
Meze yapacağız
Sofranıza
Şerefini göremedik,
Şerefsizliğine de içmeyeceğiz.
Ve
Biz bunu görev bilip
Senin iyileştirdiğin canları
Canımız dilediğince
Can çekiştireceğiz.
Sen boşa kürek çekeceksin
Biz o nehri
İçimize çekeceğiz!
Her gecem sana ait bilirim.
Sensiz doğmaz güneş.
Cesaret edemez yıldızlar sensiz
Kıpırdamaya
İmkansız bir aşkın
Neferi olmaya
Dayanamaz Ay
Tüm doğa şahittir bu asil sevdama
Bu yüzden ansızın
Doğuyorsun
Rüyalarıma
Veya ben
Kandırıyorum kendimi
Umarsızca
Sen gülümse
Hayran kalsın güller
Gülüşüne
Haberin yok.
Eriyorum varlığının yokluğuyla
Bir duysan sesimi
Dünyaları bağışlayacağım yoluna
Bil
Sensiz
Nefes almayacağım
Sevdam
Varlığım
Son durağım.
Tüm gece boyu düşündüm
Beni senden başka ne mutlu edebilir diye?
Rüyalarımı senin süslediğini dahi düşünmezken
Ben
Sen yanımda olmaktan bahsediyorsun.
Bu benim için büyük lûtuf.
Belki bilmezsin
Ama
Gerçekten içime işleyişine
Hayran kalıyor
Tüm sarraflar.
Bir güzel davet etti beni bu gece.
Baktıkça seni gördüm
Oysa içimi kaplayan
Senden hiçbir iz yoktu
Ben alışmışım galiba
Seni gördüğüm her şeyde
Anmaya.
Alkol uyuşturuyor beyinimi
Soranlara “çok sert” diyorum.
Onlar da alttan alıyorlar beni.
Belki rüyalarımı süsleyeceksin bu gece
Umut bu ya
Belki memleketimin kokusuna karışacak
Tüm kokun
Belki bana dair
Düşlerin olacak bu gece
Başın yastığa düştüğünde.
Sevindiğinde belki
Aklına geleceğim
Beyninin kıvrımlarını azalttığım
Düşecek aklına belki
Ve
Sen kazandığında
Aklını kaplayacağım belki
Bir ihtimal ya.
Benim de ekmeğim bu.
Ama yeri göğü inletir güzelliğin bilirim.
Bilirim ki sefil yüreğim.
Bu yüzdendir ki.
Sadece seni severim.
Fotoğraf: Emrehan Varış
mirfanK’09[Çok Yüce]
Beyninde kavrulan aşkın adı ne biliyor musun?
Bende de aynı rahatszılıktan var,
Sürekli yanıyor içim.
Adına yakın ebatta tüm acılarım.
Belki Kasım gibi sancıyor ruhum
Ama varlığından
Hiç rahatsız değil kokum.
Seni unutmaya and içse de
En yakın dostum
Ben sarhoş olunca
Hep yokluğunu kustum.
Utanmadan anlattım seni
Tanımadığım her bünyeye
Hem de farklı dillerde
Herkes anladı biliyor musun?
Bir sen anlamadın
Ya
Bu yangın
Ondan
Ona yanıyorum
Hala.
Nefes aldığımda can’a gelen bir sen kalmalı içimde.
Bu umarsız tavırların bendeki seni
Yok etmek için biliyorum.
Seni sevmem seni rahatsız ediyor belki.
Çünkü başka ellerde
Ellerin
Benim ellerime
Sen yerine
Yağmur yağıyor
Dudaklarımda yağmur
Hayallerimde yağmur
Akıp gidiyor kalırım
Kenarlarından
Rahatsızsın biliyorum
İstemiyorsun seni sevdiğimi
Belirten cümlelerimi
Ama bilmiyorsun
Ya da biliyorsun ama
İşine gelmez;
Bendeki
Seni
Yok etmeye
Senin de
Gücün yetmez.
Fotoğraf, Fotoğraftaki, Aşk, Aşık, Çaresiz, Ruhsuz: İrfan Kurudirek
