Adını dahi bilmediğim sokaklar canlanıyor gözümde
Katre katre dökülen yapraklar
Ve içimde kaybolmaya yüz tutmuş bir sen…
Avazım çıktığı kadar bağırıyorum bu bakmaya kıyamadığım duvarlara
Fakat
Adın dahi yankı yapmıyor
Unutulmuşsun buralarda
Çünkü
Hiçbir sokak şahit değil
Nefes aldığına
Ve
Bende hiçbir belirtin yok
Aşk adına.
Keskin bir anason kokusu giriyor araya
Özletti kendini o da biliyor.
Seni hatırlatan mezelerle süslüyorum dünyamı yine.
Kulağımda sen
Ellerimde sen
Dudağımda sen
…
Üzerimde lekeli bir ceket ile uzak yollar aramaktayım.
Fazlasıyla uzak
Tenimde dolaşıyor başka eller
Bir yara arar gibi
Seni yokluyorlar sürekli
Oysa ruhumda bir yarasın
Kabuk tutmayan
Dolaşmayın tenimde
Zira kanadı mı
Bir daha
Asla
Durmaz
Yaram
mirfanK’09 – CZ 1/1