Hiç keşfedilmeseydi el ele tutuşmak,
Keşke sadece gözlerimizle kirletseydik birbirimizi.
İşte o zaman gözyaşlarıyla ödeyebilirdik
Kirli geçmişlerin bedelini.
Dün’e takılıp düşenlerin dizleri mi kanıyor sanıyorsun? O kadar kirlettik ki hayallerimizi, yenisini kurmak için gözyaşlarımızla yıkıyoruz o düş dünyasını. Keşke çıkarken söyleyebilsek; “hesabı arkadaki ödeyecek” diye. Gurur şişkin duruyor yürekte, her şeyin bedelini en çok seven ödüyor ve avuç dolusu bahşişle. Egolar yontulmadıysa geri dönüp o dünyanın bulaşığını bile yıkıyor “sevenler”. Anlayacağınız ellerinin aşkıyla yaş işlere karışıyorlar. Kim bedel ödemeden devam etti yoluna?
Santim santim aradım seni kirli ellerimle, inan bulduğum gözlerde sana dair bir ışık bulsam ömürlük kalacaktım. Oysa yapış yapış kirpiklerde titreyen bir yaş gibiydim, senin kıymetini düşünce anladım. Bırak, boş kalmalı gamzelerim. Senin sesin yankılansın sadece yüzümde, sen yüzüme vur her şeyi, hiç çekinme, ben gülüşlerinle temizleyeceğim her yüzümü. Ben tüm bu geçmişimin bedelini sensizlikle ödedim zaten, yüreğimde de senden başka bir şey yok. O yüzden söyle onlara, bir şey istemesinler benden. Canımı veremem, sana doymadım.
Ben içinde senin olduğun bir “düş” aldım, çok üşüyorum,
Beni sarar mısın?
mirfanK’11