Seyirdeyim
Kokunu diliyorum
Adını bilen meleklerden
Arada sırada camımı çalıyor
Birileri
Açtığımda kokun vuruyor suratıma
Tokat gibi
Bazen melekler gelmiyorlar
Memleketimin
Ayazıyla baş başa kalıyorum.
O zaman daha çok özlüyorum seni.
Belki kollarında olsam
Bitmeyecek bir masal
Anlatırsın
Veya
Masal oluruz
Duran dünyanın etrafında
Yıldızlar fısıldar
Adımızı
Başka ufuklara.
Gününe
Güneş gibi
Doğmak istemekten başka
Ne yaptım ki?
Yanarken en vefasızların ateşinde
Külüne
Su olmaktan başka
Ne istedim ki?
Ve
Kar olarak mı yağsa
Yoksa baharı mı beklese
Bilemedim.
Bilsem de
Gücümü yetiremedim.
Yandı yanıyor yüreğim
Sensiz tutulmuyor kanadından
Martıların.
Dinmiyor hasretin bil
Elinde bir el var
İçimi yakıyor
Zalimin sofrasında
Meze olmuş sevdam
Şerefime rakılar kalkıyor
Ayağa
Şerefine hayallerim
Paralanıyor.
Ama gerçek şu ki;
Hala
Elinde bir el var.
Tadından mıdır
Seni hatırlattığından mıdır
Bilmem
Vazgeçilmezim oldu
Şimdilerde
Belki bir gün
Yarın olur
Ama her şey dün gibi
Aklımda…
Bir bakıma
Herkes inanmak zorunda
Ama cesaretim yok
İnsanlara seni anlatmaya.
İnsanlar seni biliyor aslında.
Ama bendeki senden hiç kimsenin haberi yok.
İşte bu
Acıtıyor içimi.
Belki sarılsam sana
Bir koku yeter
Saçlarından
Taa topuklarıma.
Yaşananları
Getiriyor gözümün önüne
Sanki hepsi bir rüyaymış.
Çöpü kalmış bir tatlının
Dibine bakan
İki aşığı anımsatıyor yokluğun.
Külsüz bir sigaranın
Son nefesi gibi
Değerli seni düşünmek.
Ölüm korkusu gibi yokluğun.
Ne kadar kaçsam da
Bir gün yaşayacağım.
Gözlerime oturan bir ağırlık
Yokluğun
Dayanamıyorum
Ruhum sıkılıyordu
Şimdi bulamıyorum kendimi.
Kalemimle kağıdı
Denk getiremediğim gibi.
Sarhoşluğum senden kalma
Hala her sarhoş oluşumda
Burnumun ucunda
Bitiyor hasretin.
Ve şimdi
Yerini doldurmak isterken ben
Kıymetini daha çok anlıyorum
Bir gün duyarsan sesimi
Bu ücra mısralarda
Tebessüm edip
Sevmiştim
Seni
Diyeceğim
Emin ol
Yosun kokusu;
Kapanmamış camım dün geceden.
İçeriye dolmuş bütün aşkları
Venedik’in.
Dalga sesleri
Özletti kendini
Bir saattir kapalı gözlerim.
İçimde dün içtiğim
Şarabın
Ekşiliği
Seni unutmaya yüz tutmuş bir
Yüreğin
Acizliği
Var.
Kar tanelerini izledim sokak lambasından
Denize düşen kayboldu
Martılar üzgündü
Onlar kaybetmeyi sevmezler
Tıpkı
Benim gibi.
Gölgede kalmış aşklar
Gittikçe büyüyor gözyaşları
Ufuk çizgisinde kalıyor
Yitik bir aşkın İrfan’ı
Düşten
Çok
Düşüşü anıdırıyor
Sevdanın yalanı.
Yedim
Yuttum
…
Açmasın yetim düşler
“O” gülsün yeter.
mirfanK’09 ´CZ´
Bir Ay olmalıyım
Güneş’e tutulmak için.
Benziyorum aslında
Benim de Ay kadar
Yaralarım var
Taa
Derinlerimde.
Yağmur damlalarıyla süslenen akşamım gelincik kokuyor bugün. Dünden kalma mumların fitilleri eğmiş boynunu seni bekliyor. Gelsen de başını kaldırsa tüm çiçekler, doğsan günümüze? Yahut düşünsen buralarda nefes alan, yaşamaya çalışan çaresizleri. Olur sanki…
Dön bak neler yitiyor uğrunda, arada kapanmayan yılların anahtarı bende vur kilidi çıkıp gidelim bu lanetli topraklardan. Işığımızı kesiyor buralar, yaşananları inkar ediyor insanlar. Sözlerimi düğümlemeye çalışıyorlar. Dudaklarımı parçaladılar uyurken ben. Doğamadın ya rüyalarıma, gecelerimi çalıp gitti birileri. Bakmadın ardına ama yürüdük bu yolda biz. Ardımızda sürüklenen zavallılarla kırıntılarımızı bırakarak yürüdük.
Şimdi bir hayali seyirde zavallılar. Damağımda beyaz şarap tadı var, parıldıyor yeni doğan güneşin aydınlığında. Diyorum ya;
Ama Ay olsam
Derinlerimdeki sen
Gölgede kalsan.
Yağmur durdu bak
Gelincik kokuyorsun
Topraklara gül.
“… Küçükken süt dişini çektirmeye giderken bindiği taksiyi, her taksi görüşünde anımsar insan.”
Öyle bir çocuktu bugün yanımda oturan. Apse yapmış dişi, boynu bükük şanssız Ferhat’ın. Dedesiyle gelmiş dişine baktırmaya, garip Orhan dede de hasta. Ama mağrur! “Çalıştım!” diyor, “sakat raporum var ama çalıştım senin adın neydi?” İrfan dede, İrfan diyorum. “Rıdvan beni sakat raporum olduğu halde çalıştığım için mahkemeye vermezler değil mi, sakat raporumu geri almazlar değil mi?” diye soruyor. Ben onun için en bilmiş, en doğru ve en örnek insandım o an. Almazlar dede dedim ama sen sakatsın demeye varmadı dilim. “Bak Ferhat rıdvan dayın futbolcu sende öyle ol” dedi Orhan dede gören tek gözü, nasır tutmuş elleri, mekaplarının koruyamadığı ıslak ayaklarıyla. Ona göre ben rıdvandım ve bu dünyanın sadece çöpü kalmıştı.Eşofmanlı olmam, sırtımda çantamın olması ve uzun boyum ona görd futbolculuktu. Bana sormadı Orhan dede, o tecrübesiyle bildiğini sandı. Orhan dede çırpınacak biraz daha, Ferhat o şartlarda okuyacak. Olmayan şanslarının közüne üfleyecekler.
Bunlar olmayan şansı yoruyorlar.
Kimi de şanslı doğar elbet. Karanlıktan dahi korkmazlar çoğu zaman, gözleri kapandığında aydınlıktır dünya. Bu türün örneğine sallasam değiyor niyeyse. Ve gariptir ki argo kullanasım var fazlasıyla! Dünyanın göbek deliğine en aciz sineğı sıçırtasım var. Ama yapmayayım yine de.
En tuhaf bulduğum ise yakaladığı şansı sürdürenler oldu hep. Ne bulsa yetinemez ya insan, onları yetinir gördükçe delirenlere “biri” oldum işte.Pamuk kalplerdi onlar. Aşk meşk yazmayınca daha bir -ukala- oluyorum galiba. Ve yaşanmışlıkları sıcağı sıcağına kaleme alınca kendime dahi acımasız oluyorum.
Felsefe yapma noktasında zayıf hissediyorum kendimi. Ama bugün yağmurun ıslattığı sadece “biz” değildik!
Ve ben Ferhat’ın gözlerinde -bir gün büyümesi için annesinin altınlarını bozdurmak zorunda kalırsa; Dünya’yı bozduracağım Anama- haykırışını ve kararlılığını gördüm, o ela gözlerde gözlerimi gördüm…
Hasta olduğumda
Mikroplar sadece benimle değil,
İçimdeki seninle de savaşır diye;
Sana benden bir başka varlık ulaşır diye,
Hasta olmuyorum.
Senin içinde
Benden fazla mikrop olduğunu bilmek
İşte
Beni bu
Kahrediyor.
Kötü olduğunu bilmek,
Bunu bilerek sağlıklı nefes almak…
Senin yüzün yere düşmeden
Sebep olanı
Düğümleyecek
Kadar
Çok
Sevmek.
Renkli bir kartın
Üstündeki resimler
Seni kıskanıyorlar
Uyan bak
Ahşap bir camın kenarında
Gözüm hafif aralık olan
Kapıda.
Kafanı uzatman yeterli
Boşluğa düşüp
Sonsuzluğa kavuşmam için.
Bu film
Yerli
İki kelime:
Seni
Seviyorum
Bir gün diye umut ettim yine.
Elimde kaldı hayallerimin
Parçaları.
Enkaza düşmedim bu kez,
Döküntüler altında bir “ses” aramıyorum.
Kaldır kafanı!
Can çekişiyor içimde
Doğmaya meyilli bir sen.
Bir gün geldin
Diye umut ettim.
Bugün gidiyorsun
Hissediyorum.
Şimdi “aynalar” çalsın
Kırılsın sonra
Birer birer
Hepsine yedi yıl borcum olsun
Yolun
Açık
Olsun.
Yanan bir sigaramın ucu var
Bir de yüreğimin ortası.
İkisini de yakan benim.
Bir gün gece yarısına yakın gördüm seni.
Oniki’den sonra kaybolacaksın sandım
Yanıldım
Her gece bir umutla bekledim
Ya benim ol
Ya kaybol diye;
Sen ne benim oldun
Ne de kayboldun
Her gece
İnatla güzelleştin
İnatla büyüdün yüreğimde.
İşledin kalem kalem yüreğime.
Nankörlük etmedim asla
Karşılık verdim güzelliğine
Sevdim seni tüm güzelliğimle
Belki güzelliğinin yanında
Lafı dahi olmaz
Ama
Kendi çapımda
Sevdim
İşte
Sen inanmasan da…
Bir sigara daha yaktırıyor adama;
Tüm sevdiklerimi geçiriyorum gözümün önünden
Gözlerim senden ibaret.
Bilmediğim diler konuşuluyor
Etrafımda
Senden bahsediyorlarmış
Ve
Ben anlamıyormuşum gibi
Kıskanıyorum.
Annemin eteklerini özledim.
Gözlerim bir ona doluyor
Bir de
Yokluğuna.
Tuna’nın kenarında
Yokluğuna içiyorum.
Varlığın sızlıyor biliyorum.
Sigaramda kül kalmıyor
Adını her anışımda
Martılar pike yaparken
Çaresiz
Balıklara
Ben hem onlara
Hem bize üzülüyorum
Bu
Aciz halim
Her gelişinde aklıma
Ben
Seni
Arzuluyorum.
Tek bir şey
Söylemek
İçin
Seni
Seviyor
Um.
