Otopark

Tüm beyazlara inat
Siyaha boyamıştım arabanı,
Gittiğini nasıl göremedim?

. . .

d o k u z 

seni o kadar çok özledim ki
artık ben de yalan söylüyorum.

o n

yağmur’dan kaç artık
o kadar doluyum ki / canın yanar.

y e d i 

yalvarırım sus,
batıyor kıvrımların.

y e m e d i 

seni ne kadar beklediğimi düşünürken
kendime geldim.
ben de gitmişim.

b i r 

ders olsun dün,
yarın okursun.

dört 

seni çalmadılar
sen kapılarını açık bıraktın.

y i r m i  ü ç 

içimdeki çocuk buruk,
yanağında ıslak bir umut,
avuçları kan,
kötü gölgesine ışık çakıyor
kötü.

i k i b i n s e k i z 

üzeri gazeteyle örtülü geçmişin,
hava da ay kokusu var,
manşet;
“Dünaydın Sevgilim.”